tunc congregavit omnes maiores natu Israhel cum principibus
tribuum et duces familiarum filiorum Israhel ad regem Salomonem
in Hierusalem ut deferrent arcam foederis Domini de civitate
David id est de Sion
convenitque ad regem Salomonem universus Israhel in mense
hethanim in sollemni die ipse est mensis septimus
veneruntque cuncti senes ex Israhel et tulerunt sacerdotes
arcam
et portaverunt arcam Domini et tabernaculum foederis et
omnia vasa sanctuarii quae erant in tabernaculo et ferebant ea
sacerdotes et Levitae
rex autem Salomon et omnis multitudo Israhel quae convenerat
ad eum gradiebatur cum illo ante arcam et immolabant oves et
boves absque aestimatione et numero
et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum
in oraculum templi in sanctum sanctorum subter alas cherubin
siquidem cherubin expandebant alas super locum arcae et
protegebant arcam et vectes eius desuper
cumque eminerent vectes et apparerent summitates eorum foris
sanctuarium ante oraculum non apparebant ultra extrinsecus qui
et fuerunt ibi usque in praesentem diem
in arca autem non est aliud nisi duae tabulae lapideae quas
posuerat in ea Moses in Horeb quando pepigit foedus Dominus cum
filiis Israhel cum egrederentur de terra Aegypti
factum est autem cum exissent sacerdotes de sanctuario
nebula implevit domum Domini
et non poterant sacerdotes stare et ministrare propter
nebulam impleverat enim gloria Domini domum Domini
tunc ait Salomon Dominus dixit ut habitaret in nebula
aedificans aedificavi domum in habitaculum tuum firmissimum
solium tuum in sempiternum
convertitque rex faciem suam et benedixit omni ecclesiae
Israhel omnis enim ecclesia Israhel stabat
et ait benedictus Dominus Deus Israhel qui locutus est ore
suo ad David patrem meum et in manibus eius perfecit dicens
a die qua eduxi populum meum Israhel de Aegypto non elegi
civitatem de universis tribubus Israhel ut aedificaretur domus
et esset nomen meum ibi sed elegi David ut esset super populum
meum Israhel
voluitque David pater meus aedificare domum nomini Domini
Dei Israhel
et ait Dominus ad David patrem meum quod cogitasti in corde
tuo aedificare domum nomini meo bene fecisti hoc ipsum mente
tractans
verumtamen tu non aedificabis domum sed filius tuus qui
egredietur de renibus tuis ipse aedificabit domum nomini meo
confirmavit Dominus sermonem suum quem locutus est stetique
pro David patre meo et sedi super thronum Israhel sicut locutus
est Dominus et aedificavi domum nomini Domini Dei Israhel
et constitui ibi locum arcae in qua foedus est Domini quod
percussit cum patribus nostris quando egressi sunt de terra
Aegypti
stetit autem Salomon ante altare Domini in conspectu
ecclesiae Israhel et expandit manus suas in caelum
et ait Domine Deus Israhel non est similis tui Deus in
caelo desuper et super terra deorsum qui custodis pactum et
misericordiam servis tuis qui ambulant coram te in toto corde
suo
qui custodisti servo tuo David patri meo quae locutus es ei
ore locutus es et manibus perfecisti ut et haec dies probat
nunc igitur Domine Deus Israhel conserva famulo tuo David
patri meo quae locutus es ei dicens non auferetur de te vir
coram me qui sedeat super thronum Israhel ita tamen si
custodierint filii tui viam suam ut ambulent coram me sicut tu
ambulasti in conspectu meo
et nunc Deus Israhel firmentur verba tua quae locutus es
servo tuo David patri meo
ergone putandum est quod vere Deus habitet super terram si
enim caelum et caeli caelorum te capere non possunt quanto
magis domus haec quam aedificavi
sed respice ad orationem servi tui et ad preces eius Domine
Deus meus audi hymnum et orationem quam servus tuus orat coram
te hodie
ut sint oculi tui aperti super domum hanc nocte et die
super domum de qua dixisti erit nomen meum ibi ut exaudias
orationem qua orat te servus tuus in loco isto
ut exaudias deprecationem servi tui et populi tui Israhel
quodcumque oraverint in loco isto et exaudies in loco
habitaculi tui in caelo et cum exaudieris propitius eris
si peccaverit homo in proximum suum et habuerit aliquod
iuramentum quo teneatur adstrictus et venerit propter
iuramentum coram altari tuo in domum tuam
tu exaudies in caelo et facies et iudicabis servos tuos
condemnans impium et reddens viam suam super caput eius
iustificansque iustum et retribuens ei secundum iustitiam suam
si fugerit populus tuus Israhel inimicos suos quia
peccaturus est tibi et agentes paenitentiam et confitentes
nomini tuo venerint et oraverint et deprecati te fuerint in
domo hac
exaudi in caelo et dimitte peccatum populi tui Israhel et
reduces eos in terram quam dedisti patribus eorum
si clausum fuerit caelum et non pluerit propter peccata
eorum et orantes in loco isto paenitentiam egerint nomini tuo
et a peccatis suis conversi fuerint propter adflictionem suam
exaudi eos in caelo et dimitte peccata servorum tuorum et
populi tui Israhel et ostende eis viam bonam per quam ambulent
et da pluviam super terram tuam quam dedisti populo tuo in
possessionem
fames si oborta fuerit in terra aut pestilentia aut
corruptus aer aurugo lucusta rubigo et adflixerit eum et
inimicus eius portas obsidens omnis plaga universa infirmitas
cuncta devotatio et inprecatio quae acciderit omni homini
de populo tuo Israhel si quis cognoverit plagam cordis sui et
expanderit manus suas in domo hac
tu audies in caelo in loco habitationis tuae et
repropitiaberis et facies ut des unicuique secundum omnes vias
suas sicut videris cor eius quia tu nosti solus cor omnium
filiorum hominum
ut timeant te cunctis diebus quibus vivunt super faciem
terrae quam dedisti patribus nostris
insuper et alienigena qui non est de populo tuo Israhel cum
venerit de terra longinqua propter nomen tuum audietur enim
nomen tuum magnum et manus tua fortis et brachium tuum
extentum ubique cum venerit ergo et oraverit in loco hoc
tu exaudies in caelo in firmamento habitaculi tui et facies
omnia pro quibus invocaverit te alienigena ut discant universi
populi terrarum nomen tuum timere sicut populus tuus Israhel et
probent quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam
aedificavi
si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra inimicos
suos per viam quocumque miseris eos orabunt te contra viam
civitatis quam elegisti et contra domum quam aedificavi nomini
tuo
et exaudies in caelo orationem eorum et preces eorum et
facies iudicium eorum
quod si peccaverint tibi non est enim homo qui non peccet
et iratus tradideris eos inimicis suis et capti ducti fuerint
in terram inimicorum longe vel prope
et egerint paenitentiam in corde suo in loco captivitatis
et conversi deprecati te fuerint in captivitate sua dicentes
peccavimus inique egimus impie gessimus
et reversi fuerint ad te in universo corde suo et tota
anima sua in terra inimicorum suorum ad quam captivi ducti sunt
et oraverint te contra viam terrae suae quam dedisti patribus
eorum et civitatis quam elegisti et templi quod aedificavi
nomini tuo
exaudies in caelo in firmamento solii tui orationem eorum
et preces et facies iudicium eorum
et propitiaberis populo tuo qui peccavit tibi et omnibus
iniquitatibus eorum quibus praevaricati sunt in te et dabis
misericordiam coram eis qui eos captivos habuerint ut
misereantur eis
populus enim tuus est et hereditas tua quos eduxisti de
terra Aegypti de medio fornacis ferreae
ut sint oculi tui aperti ad deprecationem servi tui et
populi tui Israhel et exaudias eos in universis pro quibus
invocaverint te
tu enim separasti eos tibi in hereditatem de universis
populis terrae sicut locutus es per Mosen servum tuum quando
eduxisti patres nostros de Aegypto Domine Deus
factum est autem cum conplesset Salomon orans Dominum omnem
orationem et deprecationem hanc surrexit de conspectu altaris
Domini utrumque enim genu in terram fixerat et manus expanderat
ad caelum
stetit ergo et benedixit omni ecclesiae Israhel voce magna
dicens
benedictus Dominus qui dedit requiem populo suo Israhel
iuxta omnia quae locutus est non cecidit ne unus quidem sermo
ex omnibus bonis quae locutus est per Mosen servum suum
sit Dominus Deus noster nobiscum sicut fuit cum patribus
nostris non derelinquens nos neque proiciens
sed inclinet corda nostra ad se ut ambulemus in universis
viis eius et custodiamus mandata eius et caerimonias et iudicia
quaecumque mandavit patribus nostris
et sint sermones mei isti quibus deprecatus sum coram
Domino adpropinquantes Domino Deo nostro die et nocte ut faciat
iudicium servo suo et populo suo Israhel per singulos dies
et sciant omnes populi terrae quia Dominus ipse est Deus et
non est ultra absque eo
sit quoque cor nostrum perfectum cum Domino Deo nostro ut
ambulemus in decretis eius et custodiamus mandata eius sicut et
hodie
igitur rex et omnis Israhel cum eo immolabant victimas
coram Domino
mactavitque Salomon hostias pacificas quas immolavit Domino
boum viginti duo milia ovium centum viginti milia et
dedicaverunt templum Domini rex et filii Israhel
in die illa sanctificavit rex medium atrii quod erat ante
domum Domini fecit quippe ibi holocaustum et sacrificium et
adipem pacificorum quia altare aereum quod erat coram Domino
minus erat et capere non poterat holocausta et sacrificium et
adipem pacificorum
fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem et
omnis Israhel cum eo multitudo magna ab introitu Emath usque ad
rivum Aegypti coram Domino Deo nostro septem diebus et septem
diebus id est quattuordecim diebus
et in die octava dimisit populos qui benedicentes regi
profecti sunt in tabernacula sua laetantes et alacri corde
super omnibus bonis quae fecerat Dominus David servo suo et
Israhel populo suo
